گلوگاه، در زمینه ارتباطات، نقطه‌ای در سازمان است که در آن جریان داده مختل شده یا به طور کامل متوقف می‌شود. در حقیقت، زمانی که ظرفیت مدیریت داده کافی برای تطبیق با حجم فعلی ترافیک وجود نداشته باشد، یک گلوگاه ایجاد می‌شود.

هنگامی که اختلاف بیش از حد برای منابع داخلی سرور، مانند قدرت واحد پردازش مرکزی (CPU)، حافظه، یا ورودی / خروجی وجود دارد، ممکن است گلوگاه در شبکه کاربر، یا بافت ذخیره سازی، و یا در سرورها ایجاد شود. در نتیجه، جریان داده تا سرعت کندترین نقطه در مسیر داده کاهش می‌یابد. این کاهش سرعت بر عملکرد برنامه‌ها، به ویژه برای پایگاه‌های داده و سایر برنامه‌های کاربردی سنگین، تأثیر می‌گذارد و حتی می‌تواند باعث از کار افتادن برخی از برنامه‌ها شود.

چه چیزی باعث ایجاد گلوگاه در شبکه می‌شود؟

یک گلوگاه اغلب از ضعف در طراحی اصلی شبکه یا فضای ذخیره سازی ایجاد می‌شود. عدم تطابق سخت افزار انتخاب شده نیز یک دلیل رایج آن است. به عنوان مثال، اگر یک سرور گروه کاری دارای یک پورت اترنت گیگابایتی باشد، اما پورت سوئیچ مربوطه که به سرور متصل می‌شود تنها دارای یک پورت اترنت قدیمی 100/10 باشد، پورت سوئیچ کند تبدیل به یک گلوگاه برای سرور خواهد شد.

یکی دیگر از نقص‌های رایج در طراحی شبکه‌های ذخیره سازی، گنجایش ورودی اضافی است، که باعث می‌شود چندین دستگاه ذخیره سازی به یک پورت سوئیچ متصل شوند تا استفاده از پهنای باند آن پورت را به حداکثر برسانند. به عنوان مثال، اتصال چندین دستگاه ذخیره سازی کانال فیبر 4 گیگابایتی (FC) به یک پورت سوئیچ می‌تواند به راحتی پورت را تحت الشعاع قرار دهد و در صورت فعال بودن چندین دستگاه ذخیره سازی به طور هم‌زمان، به مشکلاتی در عملکرد منجر شود. در بسیاری از موارد، گلوگاه‌ها در طول زمان ایجاد می‌شوند زیرا مدیران شبکه نمی‌توانند تقاضای افزایش ترافیک شبکه و ذخیره سازی را پوشش دهند.

گلوگاه‌ها همچنین می‌توانند به دلیل پیکربندی ضعیف یا نامناسب سوئیچ‌ها یا آداپتورهای Host Bus (HBA) ایجاد شوند. به عنوان مثال، استفاده از چندین پورت FC برای اتصال دستگاه‌ها در فضای سوئیچ‌های ذخیره سازی می‌تواند عملکرد و دسترسی ذخیره سازی را بهبود بخشد، اما اگر دستگاه‌ها برای متعادل کردن بار پیکربندی نشده باشند، بسیاری از مزایای آن از بین می‌روند. به همین ترتیب، حالت گلوگاه می‌تواند به دلیل خرابی سخت افزار رخ دهد. با استفاده از مثال قبلی، فرض کنید یکی از دو پیوند FC خراب شود.

اگر چه Failover (پروسه‌ای که در طی آن در صورت اشتباه یا خطایی در یک سیستم کنترل آن سیستم به صورت اتوماتیک به سیستم دیگر یا ثانویه منتقل می‌گردد) باید دستگاه ذخیره سازی را قادر بسازد تا در دسترس باقی بماند، اما تمام ترافیکی که قبلاً توسط دو خروجی حمل می‌شد، اکنون وارد یک خروجی می‌شود و اگر ترافیک ترکیبی از پهنای باند یک خروجی بیشتر شود، به طور بالقوه منجر به گلوگاه می‌شود.

 

چگونه می‌توان گلوگاه‌های شبکه را شناسایی و رفع کرد؟

گلوگاه‌ها معمولاً با آزمایش سیستماتیک عملکرد شبکه در دستگاه‌های مختلف در طول مسیر داده و جداسازی دستگاه‌هایی که به طور قابل توجهی کندتر از سایر نقاط شبکه عمل می‌کنند، مشخص می‌شوند. پس از شناسایی، گلوگاه معمولاً با پیکربندی مجدد، ارتقاء یا جایگزینی دستگاه مورد نظر قابل حل است. حل این مشکل در سطح شبکه، ممکن است شامل ارتقاء یک سوئیچ یا HBA باشد. در سرورها، ارتقاء CPU یا حافظه ممکن است کارساز باشد، و یا ممکن است نیاز باشد که سرور به طور کامل با یک سرور جدیدتر با دو یا چهار CPU جایگزین شود.

اغلب می‌توان با نظارت فعال بر روی روند بار ترافیک در طول زمان و ارتقای تأسیسات قبل از ایجاد مشکلات جدی، از ایجاد گلوگاه‌ها جلوگیری کرد.